Druga generacja samochodów Grand Vitara debiutowała jesienią 2005 roku, podczas Salonu Samochodowego we Frankfurcie n/Menem. Zachowano dotychczasową ogólną koncepcję konstrukcyjną. Od początku oferowano zarówno wersje krótkie (trzydrzwiowe) jak i długie (pięciodrzwiowe), zrezygnowano natomiast z kabrioletu. Wydłużona wersja XL-7 stała się oddzielnym modelem o innej budowie. Nowe nadwozia Grand Vitary otrzymały bardziej wyrazistą formę zewnętrzną i zdecydowanie większe wymiary. Rozstaw osi wersji trzydrzwiowej powiększono o 240 mm, natomiast wersji pięciodrzwiowej o 160 mm.

W pierwszym okresie oferowano gamę jednostek napędowych składającą się z dwóch silników benzynowych o pojemności skokowej 1,6 i 2,0 dm3 oraz silnika Diesla o pojemności 1,9 dm3.

Końcem 2008 roku samochody te zostały nieznacznie zmodernizowane (face-lifting). Najbardziej widoczną na zewnątrz zmianą było umieszczenie bocznych kierunkowskazów w obudowach lusterek zewnętrznych. Większe zmiany nastąpiły w gamie silników. Benzynowy silnik o pojemności 2,0 dm3 został zastąpiony większym o pojemności 2,4 dm3, a nowa jednostką był silnik w układzie V6, o pojemności 3,2 dm3. Ten największy silnik łączono tylko z automatyczną skrzynią biegów, ale nie był on montowany w krótkim nadwoziu. W 2010 roku zmodernizowano silnik Diesla.

Jesienią 2012 roku przeprowadzono drugą modernizację rodziny samochodów Grand Vitara.

Zmiany dotyczyły głównie wyglądu pojazdów. Zmieniono oba zderzaki oraz wlot powietrza.

Zakończenie produkcji samochodów Grand Vitara drugiej generacji nastąpiło w 2014 roku. Rola następcy została powierzona nowemu modelowi o "starej" nazwie Vitara.